| Vahancho | Дата: Четверг, 2009-09-24, 1:19 PM | Сообщение # 1 |
 Администратор
Группа: Создатель
Сообщений: 408
Репутация: 4 ±
Статус: Offline
| Մեր պադյեզդը էնքան վատնա, որ իրիգունը կողի գյուղի կովերը սարից իջնում են մեր պադյեզդ.
Մեր պադյեզդը էնքան վատնա, որ առավոտ ըտեղից դուրս ես գալիս-հայաթի ժողովուրդը ծափ են տալիս.
Մեր պադյեզդը էնքան վատնա, որ կողքի պադյեզդում մարդա մեռնում-կռիշկեն դնում են մեր պադյեզդի դեմը.
Մեր պադյեզդը էնքան վատնա, որ պաղկվոցի խաղալուց ով ըտեղա պախկվում-կյանքում չեն գտնում.
Մեր պադյեզդը էնքան վատնա, որ մի հատ ծերանոց փողով օգնելա, որ սարքենք.
Մեր պադյեզդը էնքան վատնա, որ մարդ մեռնումա-ընկնումա, կամ դրախտ, կամ մեր պադյեզդ.
Մեր պադյեզդը էնքան վատնա, որ լիֆտում զուգարանի թուղթա կախած.
Մեր պադյեզդը էնքան վատնա, որ մտնում ես լիֆտ, աստիճաններով բարձրանում ես վերև.
Մեր պադյեզդը էնքան վատնա, որ էկող տարի «Ոսկե աշունը» ուզում են մեր պադյեզդում անեն.
Մեր պադյեզդը էնքան վատնա, որ կռիսներին ձեռով ենք բարևում.
Մեր պադյեզդը էնքան վատնա, որ էն օրը 4-րդ հարկում մեկը ընկելա մարշուտկի տակ.
Первый вздох любви - это последний вздох мудрости
|
| |
| |
